Fabula tempestatis

Tempo di lettura: 2 min

Discipuli in ludo sunt. In ludo discipuli numeros et litteras discunt. Magister Diodorus eos docet. Titus et Sextus discipuli industri sunt autem Marcus piger et stultus est. Titus et Sextus recte respondunt ergo a magistro ii saepe laudantur, sed Marcus numquam responsum scit et prave respondet. Nam is a magistro semper reprehenditur.

Magistro recitante, discipuli in sillis dormiunt et Diodorus ii virga verberat, quamquam discipuli magistrum non metuunt.

Magister:” Tempestas est magnus  fluctus. Cum ventus supra mare flat, mare torbidum fit autem cum sol in caelo lucet et ventus non flat, mare tranquillum est. Cum tempestas est, in caelo sunt quoque fulgora et tonitrus. Ego narrare scaena tempestatis volo. In haec scaena est Medus, qui amicus meus est, cum Lydia amica sua. Medus et Lydia in portu sunt quia ii ire ad Greciam, quae est patria eorum, volunt. Medus et Lydia non multas res habent: tantum paulum sestertiorum habent. Ii in navem ascendunt. Hic sunt quoque multos mercatores et gubernator, qui in puppi sedet et navem gubernat.

Navis e portu egreditur et de oculos Lydiae lacrimas labuntur nam Lydia non laetatur quod amicas suas Romae relinquit. Ergo Medus eam complectitur et dicit amicos eorum in Grecia eos opperiri.

Cum navis in mare est, terram ab Medo et Lydia vix videri. Mare torbidum fit; nam nunc in mare magni flucti sunt; ergo gubernator mercatores merces in aqua iacere iubet quia merces nimis graves sunt. Gubernator Neptunum, qui deus maris est, invocat. Lydia quoque deum invocat sed ea Christum invocat. Medus et Lydia pedibus stant sed Lydia cadit et os Medi aquae impletur quia magnus fluctus  navem implet.”

Titus:”Num Medus et Lydia vivi sunt?”

Magister:”Sic sunt?”

Magister laetatur quod nullus discipulus dormit.

Francesca Barrera (2F)

268030cookie-checkFabula tempestatis